Na alle voorbereidingen is het dan eindelijk zover. We gaan naar Oostenrijk en deze dagen gaan we de contracten ondertekenen. Twee weken geleden hebben we al een GmbH opgericht, maar nu gaan we het definitieve koopcontract ondertekenen. En dat is best spannend. We zijn al weer vroeg op de luchthaven van Eindhoven, zodat we lekker vroeg in Innsbruck zijn. We hebben daar eerst nog een afspraak met de advocaat om nog een keer het contract door te lopen. Omdat deze afspraak pas aan het einde van de middag staat, gaan we eerst even op verkenning door de stad. Helaas is Paul niet helemaal fit dus die besluit om ergens een plekje op te zoeken om even tot rust te komen. Dus ik ga in mijn eentje op verkenning door de stad. En dat is geen straf wat er zijn heel veel leuke winkeltjes. Rond de lunch treffen we elkaar weer in de gezellige binnentuin van een restaurantje. Helaas voelt Paul zich nog steeds niet helemaal lekker. Maar ja naar het hotel gaan is nu geen optie want we hebben nog een belangrijke afspraak met de advocaat .
We gaan eerst even samen een hapje eten, nemen nog even de dingen door die we straks nog moeten vragen en dan is het tijd om naar het kantoor van de advocaat te gaan. Helaas voelt Paul zich steeds slechter worden. Ik denk ondertussen, het zal vast wel meevallen, mannen zeuren altijd als ze maar een klein beetje ziek zijn. Maar als we bij het kantoor zijn, zie ik dat Paul toch behoorlijk bleek is en er niet zo lekker uit ziet. Uit het niets vraagt hij ineens " waar is het toilet?" Ik antwoord " ik denk achter deze deur" Wijzend naar de deur tegenover ons. Helaas voor Paul is deze bezet. Ik zie Paul in paniek om zich heen kijken en ineens neemt hij een spurt en rent naar het balkon. Wat er daar gebeurd hoef ik niet uit te leggen denk ik. De dames van kantoor kijken verschrikt op en zijn daarna een beetje de kluts kwijt. En ik, ik kom niet meer bij van het lachen. Daar sta je dan, op het balkon van een advocaten kantoor........ En die arme Paul staat heel beteuterd te kijken. Omdat de dames lichtelijk paniek hebben wie het moet opruimen vraag ik maar gelijk om een emmer en sop. Dus even later sta ik het balkon van het advocatenkantoor te boenen.
Gelukkig knapt Paul na dit voorval weer een beetje op. We doen ons dingetje en gaan daarna lekker naar huis om 's avonds vroeg naar bed te gaan. Morgen staat ons een spannende dag te wachten.
De volgende ochtend zijn we al vroeg wakker. Paul is gelukkig al weer helemaal opgeknapt, de nachtrust heeft m goed gedaan. We vertrekken al weer vroeg richting Innsbruck, al hebben we pas aan het einde van de middag een afspraak bij de notaris. Het is prachtig weer, dus gaan we lekker een dagje genieten en de stad ontdekken.
Nadat we een heerlijk dagje hebben gehad is het om 16.00 uur dan eindelijk zover. We gaan onze handtekening zetten onder het koopcontract. Nadat we ongeveer 15 handtekeningen hebben gezet ( Oostenrijk is toch een beetje anders dan Nederland ) zijn we dan eindelijk eigenaar! Alle spanningen vallen van ons af. We zijn gelijk in een jubel stemming. Zo leuk en zo spannend. We besluiten om samen met de hele club die ons hebben bijgestaan een glaasje te drinken en een hapje te gaan eten.
Met een big SMILE verlaten we het kantoor en lopen we een beetje dromerig door de stad. We zijn super blij, we hebben zo'n zin om weer te doen wat we het allerleukste vinden: gasten ontvangen!
Na een gezellige avond keren we rond 21.00 uur weer huiswaarts. Ondertussen begin ik me een beetje beroerd te voelen. Ik wuif het weg, ik denk dat het de spanningen zijn. Dus zodra we in het hotel zijn besluit ik gelijk naar bed te gaan. Tegen elven word ik wakker, ik voel me echt niet goed en het gaat ook helemaal niet goed. Ik heb het zo koud, ik lig helemaal te shaken in bed. Ik kan mn lichaam niet meer onder controle houden, zo koud. Omdat ik al eerder iets raars heb gehad besluit Paul toch maar de dokter te bellen. Ongeveer een half uur later staat er een ambulance op de stoep. En word ik afgevoerd naar het ziekenhuis. Ik heb 40 graden koorts, ben al helemaal uitgedroogd, ben onderkoeld, en de rest zal ik jullie besparen. Daarna gaat bij mij het licht uit en een dag later word ik weer wakker. Ik lig met 5 andere dames op de kamer. Ik zeg ze even gedag maar daarna wil ik weer slapen, ik voel me zo beroerd. Omdat de koorts ook weer de kop op steekt, krijg ik wat extra medicijnen. En daarna val ik gelukkig weer in slaap. Een uur later word ik weer wakker gemaakt want er staan wat onderzoeken gepland. Na 3 dagen ziekenhuis mag ik op eigen verzoek weer gaan. We besluiten om toch maar samen naar Nederland te gaan ( Paul zou nml in Oostenrijk blijven ). Zo kan ik nog even een paar dagen bijkomen.
We rijden met gemengde gevoelens terug naar Nederland. Blij omdat we aan een nieuw avontuur beginnen, maar geschrokken van het plotselinge ziek worden.
- wordt vervolgd -
