Nadat we een tijdje geleden in Oostenrijk zijn geweest hebben we alles wat we gezien en besproken hebben voorons zelf op een rijtje gezet. En omdat we zo enthousiast zijn, gaan we er voor!
Dus zo wil het dat we op dinsdagochtend om 6 uur op het vliegveld van Eindhoven staan. We vliegen eerst naar Innsbruck want daar hebben we wat afspraken staan om vervolgens naar Seefeld af te reizen om daar een aantal dagen door te brengen. Als we er voor willen gaan dan moeten we ook de omgeving wat beter leren kennen. Of eigenlijk voelen. Voelt het goed en zien we ons zelf daar wonen en leven? De eerste keer dat we er
waren voelde al goed, maar we willen toch wat langer de omgeving verkennen.
De vlucht gaat voorspoedig want we zijn binnen een uur al in Innsbruck. Eenmaal
aangekomen in Innsbruck besluiten we om toch eerst even naar Seefeld te gaan. En ook al is het maar 20 minuten rijden, je begeeft je ineens in een hele andere wereld. Regende het zonet nog in Innsbruck hier in Seefled sneeuwt het gewoon. En ineens is het schattige dorpje een echt skioord geworden. Ik vind het nu nog leuker, want ik ben dol op sneeuw.
We maken in Seefeld kennis met Bruno, de plaatselijke bankier. We hebben een fijn gesprek, al moet ik soms wel heel goed opletten. Want het Oostenrijkse dialect kent woorden die ik nog niet zo goed ken!
Na een uur nemen we afscheid en gaan weer op weg naar Innsbruck, inmiddels ligt er al een behoorlijke laag sneeuw. Heel anders dan in Nederland, waar iedereen nu helemaal in paniek zou zijn, rijdt iedereen hier gewoon op normale snelheid door een dik pak sneeuw.
Onze volgende afspraak is bij een boekhoudkantoor in Innsbruck. En we rijden weer uit de sneeuw de regen in. Zo maf dit. Aangekomen bij het boekhoudkantoor maken we kennis met Bernard.
Na een gezellig en leerzaam gesprek wisselen we onze visitekaartjes uit en nemen afscheid. Tijd om te lunchen. Marc neemt ons mee naar restaurant Lichtblick. Dit is een rooftop restaurant met uitzicht naar de bergen en over heel Innsbruck. Voor mij met mn hoogtevrees is het wel even een dingetje maar na 5 minuten ben ik helemaal gewend aan de hoogte. En kunnen we genieten van het fantastische uitzicht. En niet alleen het uitzicht is fantastisch, ook het eten is subliem. Dus we genieten volop.
Na de lunch hebben we nog een afspraak staan bij een advocatenkantoor. Ook hier maken we kennis met een aardig echtpaar. We nemen alle belangrijke zaken door, maar ik moet heel eerlijk zeggen dat de helft van het gesprek langs me heen is gegaan. Door het vroege opstaan en alle nieuwe indrukken begint de vermoeidheid een beetje toe te slaan en lukt het me niet meer om alle woorden te vertalen naar het Nederlands. Gelukkig zetten ze het hele verhaal nog even op papier zodat we het rustig kunnen na lezen.
Na best wel een intensieve dag ( we waren namelijk al om 4 uur opgestaan omdat we om 6 uur op het vliegveld moesten zijn ) keren we moe maar voldaan terug in Seefeld. En daar sneeuwt het nog steeds. Ik denk dat er inmiddels al wel een halve meter sneeuw ligt. En dan komt het kleine kind in me naar boven. Hoe moe ik net nog was zoveel energie geeft de sneeuw me ineens. Ik wil naar buiten, ik wil rennen door de sneeuw en een sneeuwengeltje maken.
Dus we brengen snel alle spullen naar ons appartement en trekken snel andere schoenen aan om daarna een heerlijke wandeling te maken in de sneeuw. Wat is dit genieten. Na een dik uur in de sneeuw te hebben gelopen gaan we weer terug. Al moet ik heel eerlijk bekennen dat ik nog wel uren buiten had kunnen lopen. Sneeuw is zoiets magisch!
Maar goed morgen is er weer een dag, dus nu gaan we lekker slapen!
-wordt vervolgd -
